Alimentar o liderado

Buscamos líderes entre as mulleres de Gulabgarh. Precisamos mulleres (e nenas) con capacidade de liderado e que sirvan de inspiración a outras: mulleres capaces de demostrar o que progresaron grazas á alfabetización. O potencial para o liderado está aí; só é cuestión de sementalo, cultivalo e finalmente repartir os froitos dese esforzo.

"Non é páis para mulleres"

O documental español titulado "Non é país para mulleres", de Jon Sistiaga, retrata a discriminación de xénero na India e ofrece testemuñas conmovedoras sobre as situacións que sofren tantas mulleres indias a diario.

Preme aquí para escoitar a reportaxe "Ser mujer en la India", da Cadena Ser, con Jon Sistiaga e Sonia Ballesteros.

Quedámonos coas palabras positivas dun dos comentaristas da Cadena Ser que di que a "India tomou xa un camiño indubidable de modernidade e de igualdade entre os xéneros e que vai ser imparable. …hai un país que se puxo en marcha e que se puxo en marcha con mulleres con moita forza". (min. 37:00). Coma él, nós tamén somos optimistas.

Papeleo

Lembro o consello que recibía dun amigo cando ía facer a miña primeira viaxe á India:  “Asegúrate de levar un libro sempre contigo porque vas ter que esperar moito e en moitos lugares a que as cousas sigan o seu curso. Así, mentres esperas, podes sentarte tranquilamente a ler.” Estou segura de que, entre outras cosas, estaba a referirse á burocracia e, de ser así, podería dicir o mesmo de outros moitos países, incluída España.

Todo isto ven a colación porque seguimos esperando, despois de varios anos, pola resposta das autoridades indias sobre o rexistro oficial da nosa organización. Cruzamos dedos e dedas para que o proceso conclúa o antes posible, xa que ese recoñecemento traería sen dúbida cambios positivos e moitas máis oportunidades de financiamento.

Finalmente, queremos agradecer a paciencia dos nosos seguidores. Somos conscientes de que tardamos moito en actualizar o noso blog; seguramente houbo alguén que creu que desaparecera o WLP. Ben, pois non desapareceu. É máis, sentimos o mesmo entusiasmo pola nosa causa e seguimos traballando duramente para conseguir que os nosos obxectivos sexan unha realidade.

Entrevista a Fernando Ojea

Fernando Ojea, un dos nosos grandes admiradores, accedeu a unha entrevista na que explica o que o motivou a cooperar co noso proxecto. Aquí están as súas respostas. Grazas pola túa inestimable axuda, Fernando!

1. Como soubeches do proxecto de alfabetización das mulleres de Gulabgarh?

Unha amiga miña, Carmen de la Fuente, participa no proxecto e faloume del. A partir dese momento, seguín as súas viaxes á India e o seu traballo como colaboradora desde Galicia.

2. Por que estás cooperando con esta organización? Por que cres que os seus obxectivos son tan importantes? 

Sei por Carmen que o WLP está en boas mans e que toda axuda é benvida e o compromiso de Carmen é para min unha testemuña diso. É unha mágoa que as mulleres de algunhas zonas esquecidas do mundo só cumpren un rol menor na sociedade e que o analfabetismo sexa un dos motivos disto. Teñen dereito a desenvolverse intelectualmente e o WLP intenta promover ese desenvolvemento.

3. Até que punto é importante a alfabetización feminina? Por que?

É fundamental que desapareza o analfabetismo e que as mulleres de todo o mundo teñan acceso a la cultura nun ambiente de igualdade de oportunidades.

4. ¿Como crees que esta iniciativa (ou outras similares) pode axudar ás mulleres da India e do mundo?

O traballo de campo é crucial para transformar mentalidades, especialmente en lugares afastados como estes da India. O traballo continuado e permanente nesas zonas vai traer sen dúbida bos resultados a medida que máis e máis mulleres saiban ler e escribir e estean mellor informadas sobre a súa condición e o contexto no que se desenvolven. Será entón cando o seu progreso como cidadáns se materialice.

Un relato da miña interacción co Proxecto de Alfabetización de Mulleres por Alessandro Bordoli

Non tiven a oportunidade de impartir aulas ás mulleres participantes no Proxecto de alfabetización (Women’s Literacy Project), mais si tiven o enorme pracer de coñecelas durante unha comida que organizaron no bosque de Gulabgarh, o venres antes da miña partida. Senteime con elas durante bastante tempo e, aínda que existía unha evidente barreira lingüística, de algún xeito conseguimos comunicármonos.

Unha das mulleres, coa axuda dunha profesora que nos acompañaba, díxome que o que máis lle gustaría no mundo sería poder comunicarse comigo, expresar o seu sentir e falarme da súa vila, da súa vida e do seu desexo de aprender a ler e a escribir, algo que por desgracia non fora quen de facer. Ese foi un momento conmovedor para min e un que xamais esquecerei.

As mulleres expresáronme o seu agradecemento pola miña visita á vila e a súa acollida agarimosa fixo que me sentise como se estivera na miña casa. Estas alumnas comprácense da súa cultura, pero amosan un forte desexo de continuar cos seus estudos no futuro coa esperanza de poder acadar a alfabetización básica. As súas historias conmovéronme e a súa dedicación e a súa tenacidade fixeron que me entusiasmase cos grandes avances acadados polo Proxecto de alfabetización de Gulabgarh. É unha organización consagrada, fundamentalmente, a mellorar as condicións de vida destas mulleres e agradézolles a Mari, Andrea e Tashi que me deixaran participar aínda que só fose timidamente ao principio, nun proxecto tan decisivo. Estou convencido de que a educación abre portas e ventás a novas oportunidades dun xeito que outras cousas non conseguirían nunca e penso que isto é especialmente evidente na educación da muller, que ten un efecto profundo sobre toda a comunidade. A oportunidade que se me presentou de ver como funciona e como progresa este proxecto educativo, aínda que só fose durante unha semana, foi o momento culminante da miña viaxe á India.

Unha descrición do meu traballo na Escola Cultural Himalaia

Traballei no centro educativo Himalayan Cultural School durante unicamente tres días: martes, mércores e xoves. De novo, sen embargo, a experiencia deixou en min unha pegada indelébel. Tiven a oportunidade de traballar con diferentes grupos de nenos e nenas e polo tanto de interactuar con rapaces dun amplo abano de idades, dende os moi pequenos, que tiñan moi pouca experiencia como aprendices de inglés, até os maiores, que estudaran a lingua durante anos. Os nenos estaban sumamente agradecidos porque eu viaxara até alí para darlles clase.

Nas miñas clases intentei usar actividades ás que quizais non estaban acostumados, sacándolles do seu ambiente de confort e motivándoos a interactuar coa lingua inglesa de maneira distinta: a través do traballo en grupo, falando diante dos seus compañeiros, facendo presentacións para o resto da clase, expresándose tamén por escrito a través de redaccións curtas, etc.

A experiencia foi tremendamente satisfactoria e incluso despois deses escasos tres días, percibín que estaba tendo certo impacto sobre o alumnado. Respondían moi ben aos meus desafíos, aínda que con certo receo inicial, como era de esperar, e creo que gozaron realmente das clases.

Foi entre clase e clase, cando me sentaba a falar cos raparigos como amigo e non unicamente como profesor, cando observei que a comunicación melloraba aínda máis. Os nenos e nenas tiñan verdadeiro interese por coñecer detalles sobre a miña vida: de onde viña, como era a miña familia, que facía para divertirme. Tamén intentaron aprenderme cousas sobre a súa propia cultura e presentarme como é a súa vida en Gulabgarh. Compracíanse da súa vila e do fermoso contorno e aprendín bastante sobre o lugar grazas a todos eles. As súas ambicións e a súa vitalidade proporcionáronme unha motivación mais para volver á zona nun futuro próximo e así seguir contribuíndo á súa formación.

Conferencia Maxistral con Isabel Allende

"Xa é hora de que as mulleres participemos, en igualdade de condicións, na xerencia do mudo. Somos grandes administradoras e deixáronnos de lado durante séculos..."

"Eu quero unha civilización máis equilibrada, sostible, baseada no respecto por todos nós e no respecto coas especies e respecto polo planeta tamén".